Een normale vrouw fietst op een normale dag over een normale dijk. Tot ze een enorm gat tegenkomt. Een gat waar ze zich, op onverklaarbare wijze, enorm tot aangetrokken voelt.

Een tweede vrouw volgt, voelt niets voor datzelfde gat en doet er vervolgens alles aan om de eerste vrouw daar weg te krijgen.
Het leegmaken van ons hoofd lijkt een steeds grotere daad te vereisen. Hoe radicaal kan die daad worden? Wat als ‘het niets’ vorm heeft gekregen en ineens voor je staat? Wat als je ‘niets’ aan kunt raken, ‘niets’ kunt voelen? Wat doe je dan?

• concept & tekst Femke Arnouts spel Jip Smit, Femke Arnouts