Daar zitten we dan. Helemaal alleen op een zwevende bol in een oneindig groot universum. We hebben geen idee wat de bedoeling is en niemand legt ons iets uit. Jarenlang hebben we kunnen doen waar we zin in hadden. Vreten, zuipen, feesten; het kon niet op. Maar nu de wereld zich stilaan naar de afgrond lijkt de bewegen, zullen we collectief volwassen moeten worden. We moeten ons gaan beheersen. En laat dat nou precies hetgeen zijn waar Martijn Crins zijn hele leven al mee worstelt.

Henry van Loon zegt over Martijn Crins: ‘Martijn is een geboren cabaretier, hij moét op het podium staan. Ga hem nu zien, over een jaar is er geen kaart meer te krijgen, let maar op.’

• tekst & spel Martijn Crins regie Martijn Bouwman