In Battlefield of Dreams zien we jonge vrouwen balanceren tussen ambitie en verwachting, tussen eigen dromen en het moederschap dat daar zomaar dwars doorheen dendert. De Moedermonologen geven een stem aan alles wat meestal ongezegd blijft: de chaos, de schuldgevoelens, de liefde die je overspoelt, en de drang om af en toe heel hard weg te rennen. En dan is er de moeder als symbool van kracht en overleving, zoals in Moeder Courage, waar liefde en oorlog lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Of juist als vertrouwd middelpunt van een volksverhaal, zoals in Ons Moeder, een ontroerende ode aan generaties vrouwen die altijd klaarstonden.

Deze voorstellingen raken iets universeels – of je nu moeder bent, een moeder hád, of er eentje mist.
Kom kijken. En neem iemand mee die dit verhaal ook mag horen.